علائم

شایعترین علامت ساییدگی (آرتروز) مفصل ران (هیپ) درد در اطراف مفصل ران (هیپ) است. معمولا درد به آرامی آغاز و در طول زمان بدتر می شود، هرچند ممکن است شروع ناگهانی نیز داشته باشد. درد و خشکی مفصل ممکن است صبح یا بعد از نشستن یا استراحت به مدت زمان طولانی بدتر شود. با گذشت زمان، تناوب بروز علائم دردناک بیشتر می شود، از جمله درد در طول استراحت و یا در شب هنگام سایر علائم عبارتند از:
 درد در کشاله ران یا ران که به باسن یا زانوی انتشار می یابد.
 درد که با فعالیت شدید آغاز می شود.
 خشکی در مفصل ران (هیپ) که باعث می شود راه رفتن یا خم شدن دشوار باشد.
 “قفل کردن” و یا “چسبیده شدن” مفصل
 سر و صدای خشن (خراشیدگی) در طی حرکت ناشی از قطعات شل غضروفی و ​​دیگر بافت ها، که با حرکت روان مفصل ران (هیپ) تداخل دارند.
 کاهش دامنه حرکتی در مفصل ران (هیپ)که بر توانایی پیاده روی تاثیر می گذارد و ممکن است باعث ایجاد لنگش شود.
 افزایش درد مفاصل در آب و هوای بارانی و مرطوب

علل

ساییدگی (آرتروز ) مفصل معمولا هیچ علت اختصاصی ندارد و به علت مسن شدن بافتهای بدن با افزایش سن ایجاد می شود، اما عوامل خاصی وجود دارد که احتمال ابتلا شما را بیشتر می کند، از جمله:
افزایش سن
 سابقه خانوادگی مفصل ران (هیپ)
 آسیب قبلی به مفصل ران (هیپ)
 چاقی
 تشکیل نامناسب مفصل ران (هیپ) در هنگام تولد حتی اگر شما هیچ کدام از عوامل خطرساز ذکر شده در بالا را نداشته باشید، باز هم احتمال بروز این بیماری در شما وجود دارد.

معاینات پزشکی

جراح ارتوپد با شما درباره علائم و تاریخچه پزشکی شما صحبت می کند، یک معاینه فیزیکی را انجام می دهد و احتمالا آزمایش های تشخیصی مانند گرافی ساده را انجام می دهد.
در طول معاینه فیزیکی، پزشک شما مطالب زیر را بررسی می کند:
 لمس نقطه دردناک اطراف مفصل ران (هیپ)
 محدودیت حرکتی غیرفعال و فعال
 حس خش خش در مفصل با حرکت
 ایجاد درد با اعمال فشار بر روی مفصل ران (هیپ)
 بررسی اختلالات راه رفتن با مشاهده راه رفتن شما
 هر گونه نشانه ای از آسیب به عضلات، تاندون ها و رباط ها در اطراف مفصل ران (هیپ)

تست های تصویر برداری (گرافی ساده )
این متد تصویربرداری تصاویر دقیق از ساختارهای متراکم مانند استخوان ها ارایه می دهد. در مفصل ران (هیپ) ممکن است کاهش فضای مفصل، تغییرات استخوانی و تشکیل خار استخوانی را نشان دهد.
سایر متد ها
گاهی ممکن است برای تشخیص بهتر وضعیت استخوان و بافت نرم در مفصل ران (هیپ)،  ام ار ای ، یا سی تی اسکن استخوان مورد نیاز باشد.

درمان

گرچه هیچ درمانی برای استئوآرتریت وجود ندارد، تعدادی از گزینه های درمانی وجود دارد که به کاهش درد و بهبود تحرک کمک می کند.

درمان غیر جراحی
همانند هر نوع آرتریت یا التهاب مفصلی، درمان اولیه ساییدگی (آرتروز) مفصل ران (هیپ)غیر جراحی است. جراح ارتوپد ممکن است طیف وسیعی از گزینه های درمان را توصیه کند.
 تغییر سبک زندگی: برخی تغییرات در زندگی روزمره شما می توانداز مفصل ران حمایت کند و پیشرفت ساییدگی مفصل را کند کند.
 به حداقل رساندن فعالیت هایی که درد را تشدید می کنند، از قبیل بالا رفتن از پله ها.
 تغییر فعالیت های پر فشار (مانند دویدن یا تنیس) به فعالیت های کم فشار (مانند شنا یا دوچرخه سواری) فشار کمتری بر روی ران شما وارد می کند.
 کاهش وزن می تواند استرس بر روی مفصل ران را کاهش دهد و موجب کاهش درد و افزایش عملکرد شود.
 فیزیوتراپی: تمرینات ویژه می تواند به افزایش دامنه حرکت و انعطاف پذیری کمک کند، همچنین باعث تقویت عضلات در ران و پای شما می شود. پزشک یا فیزیوتراپیست شما می تواند یک برنامه تمرینی اختصاصی متناسب با شما که به نیازهای شما و شیوه زندگی شما کمک می کند برای شما طراحی کند.
 دستگاه های کمکی: استفاده از ابزارهای کمک به پیاده روی مانند یک عصا یا واکر می تواند تحرک و استقلال را بهبود بخشد. با استفاده از وسایل کمک کننده مانند یک غلاب اهرمی با دسته بلند برای برداشتن اجسام پایین و دوردست، به جلوگیری از حرکات که ممکن است باعث درد شود کمک خواهد کرد.
 داروها: اگر درد بر کیفیت زندگی روزمره شما تاثیر می گذارد یا با سایر روش های غیر جراحی بهبود نمی یاید، جراح ارتوپد ممکن است به برنامه درمان شما دارو اضافه کند.
 کورتیکواستروئیدها (همچنین به عنوان کورتن شناخته می شوند):عوامل ضد التهابی قوی هستند که می توانند از راه خوراکی تجویز شوند و یا به داخل مفصلی دردناک تزریق شوند.

درمان جراحی
اگر درد بیمار ناتوان کننده است و به درمان های غیر چراحی پاسخ نمی دهد، جراح ارتوپد ممکن است عمل جراحی را توصیه کند .
 استئوتومی:سر ران یا سوکت برش داده می شود و در موقعیت جدید مجدد ثابت می شود تا فشار از روی مفصل ران کاهش یابد. این روش به تنهایی به ندرت برای درمان استئوآرتریت مفصل ران استفاده می شود.
 جایگزینی سطح مفصل شونده سر استخوان ران ( ری سورفیسینگ ):در این روش جراحی جایگزین، استخوان و غضروف آسیب دیده در استابولوم (سوکت مفصل ران) برداشته شده و با یک پوسته فلزی جایگزین می شود سر ران نیز، برداشته نمی شود، بلکه با پوشش فلزی صاف پوشش داده می شود.
 جایگزین کامل هیپ(شکل زیر):جراح ارتوپد  هر دو سطح آسیب دیده سر استخوان فمور و استابولوم را برداشته و با سطوح جدید فلزی، پلاستیکی یا سرامیکی جایگزین می شود.

بهبودی

پس از هر نوع جراحی برای ساییدگی مفصل ران ، یک دوره نقاهت وجود دارد. زمان بازیابی و توانبخشی بستگی به نوع عمل جراحی دارد. جراح ارتوپد ممکن است فیزیوتراپی را توصیه کند تا به شما کمک کند قدرت عضلانی مفصل ران را به دست آورید و دامنه حرکتی مفصل شما افزایش یابد. پس از عمل شما ممکن است نیاز به استفاده از یک عصا یا یک واکر برای یک زمان داشته باشید. در اغلب موارد جراحی درد ساییدگی مفصل را کاهش می دهد و امکان انجام فعالیت های روزانه را آسان تر می کند.

عوارض

هرچند عوارض ممکن است با هر عمل جراحی باشد، پزشک شما اقداماتی را برای به حداقل رساندن خطرات انجام خواهد داد. شایعترین عوارض جراحی عبارتند از:
 عفونت
 خونریزی بیش از حد
 لخته شدن خون
 دررفتگی مفصل ران
 اختلاف طول اندام
 آسیب به عروق خونی