دکتر سید علیرضا روضاتی جراح زانو و مفصل ران در اصفهان

سندرم گیرکردگی فمورواستابولار

سندرم گیرکردگی فمورواستابولار

سندرم گیرکردگی فمورواستابولار
دکتر سید علیرضا روضاتی جراح مفصل زانو و ران در اصفهان

در این بیماری استخوان اضافی به صورت نامنظم در کنار یک یا هر دو استخوان تشکیل دهنده مفصل ران ایجاد می شودلذا در طول حرکت، استخوان ها به هم گیر می کنند. با گذشت زمان این اصطکاک می تواند به مفصل آسیب برساند، باعث درد و محدود کردن فعالیت می شود.

مفصل ران یک مفصل گوی و کاسه ای است. قسمت کاسه ای توسط استابولوم تشکیل شده است که بخشی از استخوان لگن است. قسمت گوی مانند همان انتهای فوقانی استخوان ران است. بافت لغزنده غضروف مفصلی سطح توپ و سوکت را پوشش می دهد. این یک سطح صاف با اصطکاک پایین ایجاد می کند که باعث می شود که استخوان ها به راحتی روی هم حرکت کنند. در اطراف لبه استابولوم یک بافت فیبری غضروفی واشر مانند وجود دارد که با تنگ کردن دهانه استایولوم در افزایش پایداری مفصل نقش دارد.

توصیف

در این بیماری، رشد بیش از حد استخوان در اطراف سر استخوان ران و یا در امتداد استابولوم باعث ایجاد تماس غیر طبیعی بین استخوان های مفصل ران و جلوگیری از حرکت آزاد آنها در طول فعالیت می شود. با گذشت زمان، این  پدیده می تواند منجر به آسیب و تحلیل غضروف مفصلی (استئوآرتریت) شود.
 نوع پنسی: در این نوع استخوان اضافی از لبه استابولوم به سمت خارج رشد می کند و لابروم در زیر این برچستگی به مرور آسیب می بیند.
 نوع برجسته: در این نوع سر ران کاملا گرد نیست و نمی تواند آزادانه داخل استابولوم بچرخد در این برجستگی روی لبه سر ران مرتب به غضروف مفصلی استابولوم ضربه می زند .
 نوع ترکیبی: در این نوع هر دونوع ضایعه فوق همزمان وجود دارند.

علل

علت این بیماری تکامل غیرطبیعی یا ناکامل مفصل ران در دوران کودکی می باشد. این تغییر شکل و ایجاد خار استخوانی منجر به آسیب و درد مفصلی می شود.میزان بروز این بیماری در جامعه مشخص نیست.
برخی از افراد ممکن است زندگی طولانی و فعالانه با FAI داشته باشند و هرگز مشکلات نداشته باشند. با این حال، هنگامی که علائم ایجاد می شود، معمولا نشان می دهد که آسیب به غضروف یا لبروم وجود دارد و احتمال دارد بیماری پیشرفت کند.
از آنجایی که افراد ورزشکاری با شدت بیشتری روی مفصل ران خود فشار وارد می کنند، ممکن است درد زودتر از کسانی که کمتر فعال هستند بروز کند ولی  با این حال، ورزش باعث ایجاد این بیماری نمی شود فقط باعث می شود این مشکل خود را زودتر نشان دهد

علائم

شايعترين علائم FAI عبارتند از:
 درد
 خشکی مفصل
 لنگش

درد اغلب در ناحیه کشاله ران رخ می دهد، هرچند ممکن است فراتر از مفصل ران هم رخ دهد. چرخش، چرخاندن، و نشستن ممکن است باعث درد شدید شود. گاهی اوقات درد فقط به صورت احساس ناراحتی مبهم است.
اقدامات لازم در منزل هنگامی که علائم ابتدا رخ می دهد، سعی کنید فعالیت یا حرکتی را که ممکن است باعث درد شود را شناسایی کنید.و سعی کنید از آن ها پرهیز کنید و ببینید آیا درد از بین خواهد رفت. داروهای ضد التهاب مانند ایبوپروفن و ناپروکسن ممکن است کمک کنند. اگر علائم شما همچنان ادامه داشته باشد، شما باید به یک جراح مفصل ران برای تعیین دقیق علت درد و ارائه گزینه های درمان مراجعه کنید. هر چه علایم دردناک قبل از درمان بیشتر طول بکشد آسیب مفصل ران بیشتر خواهد بود.
بررسی های پزشک در طول اولین ویزیت، جراح ارتوپد سلامت عمومی و علائم لگن شما را مورد بررسی قرار خواهد داد.و مفصل ران را معاینه خواهد کرد.

درمان

درمان غیر جراحی :

 تغییرات فعالیت : در قدم اول اجتناب از فعالیت هایی که موجب علائم هستند توصیه می شود.
 داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی : داروهای ضد درد مانند ایبوپروفن را می توان در برای کمک به کاهش درد و التهاب استفاده کرد.
 فیزیوتراپی : تمرینات خاص می توانند دامنه حرکات مفصل را افزایش دهند و عضلات حمایت کننده از مفصل را تقویت کنند. که باغث کاهش استرس روی لبروم آسیب دیده یا غضروف کاهش دهد.
درمان جراحی :
اگر تست ها نشان دهنده آسیب مفصلی ناشی از این بیماری باشند و درد شما با درمان غیر جراحی تسکین نیابد، پزشک ممکن است عمل جراحی را توصیه کند.

آرتروسکوپی

بسیاری از مشکلات FAI را می توان با جراحی آرتروسکوپی درمان کرد. روش های آرتروسکوپی با برش های کوچک و ابزارهای نازک انجام می شود.در این روش جراح با استفاده از دوربین کوچک، به نام آرتروسکوپ،داخل مفصل ران را مشاهده می کند. در طی آرتروسکوپی، پزشک شما می تواند هر گونه آسیب به غضروف و مفصلی را اصلاح کند. او می تواند FAI را با ترمیم لبه استخوانی استابولوم و نیز برداشتن استخوان اضافی از  روی سر فمور اصلاح کند. برخی از موارد شدید ممکن است نیاز به یک عمل باز با یک برش بزرگتر برای انجام این کار داشته باشند.

نتیجه دراز مدت

جراحی می تواند به طور موفقیت آمیز علائم ناشی از گیرکردگی را کاهش دهد. تصحیح گیرکردگی می تواند از آسیب های بعدی به مفصل ران جلوگیری کند. با این وجود، تمام آسیب ها را نمی توان به طور کامل توسط جراحی اصلاح کرد؛ به ویژه اگر درمان دیر انجام شده باشد و آسیب شدید شده باشد ممکن است که در آینده مشکلات بیشتری ایجاد شود ولی در حال حاضر بهترین راه برای درمان فوری گیرکردگی دردناک است.