پارگی های منیسک از جمله شایع ترین آسیب های زانو هستند. ورزشکاران، به ویژه افرادی که ورزش های با احتمال برخورد بین بازیکنان می کنند، در معرض خطر پارگی منیسک هستند. با این حال، هر کسی در هر سنی می تواند دچار پارگی منیسک شود.

ساختار منیسک

سه استخوان برای تشکیل مفصل زانو با هم مشارکت دارند: ران (فمور)، ساق (تیبیا) و کشکک (پاتلا). دو قطعه گوه شکل غضروف به عنوان “جذب کننده نیروی ضربه” بین استخوان ران و ساق عمل وجود دارند که به آنها منیسک می گویند. آنها بسیار محکم با خاصیت لاستیکی هستند تا بتوانند مفصل را حمایت کنند و آن را پایدار نگه دارند.

علت

پارگی های ناگهانی منیسک اغلب در حین ورزش اتفاق می افتد. معمولا این آسیب در حین چمباتمه زدن و چرخش همزمان روی زانو اتفاق می افتد.گاهی مواقع برخورد مستقیم بین دو بازیکن علت پارگی است. درافراد مسن بیشتر پارگی های منیسک از نوع دجنراتیو است .غضروف در طول زمان ضعیف و نازک می شودو این بافت پیر و فرسوده ، بیشتر مستعد ابتلا به پارگی خواهد بود. در این شرایط  فقط یک چرخش ناگهانی حین بلند شدن از صندلی برای ایجاد پارگی کافی است.

علائم

زمانی که منیسک پاره می شود ممکن است فرد صدای “پاپ” احساس کند. در اکثر موارد فرد کماکان می توانند روی زانو آسیب دیده خود راه برود. بسیاری از ورزشکاران با وجود پاره شدن منیسک به بازی ادامه می دهند. سپس طی 2 تا 3 روز، زانو به تدریج سفت و متورم خواهد شد. شایعترین علائم پارگی منیسک عبارتند از:
 درد
 سفتی و تورم
 گرفتن یا قفل کردن زانو
 احساس خالی کردن زانو از زیر پا
 کاهش دامنه حرکتی زانو بدون درمان
قطعه منیسک پاره ممکن است جدا شود و به داخل مفصل رانده شود و باعث لغزش، پاپ و یا قفل شدن زانو شود.

درمان غیر جراحی: در پارگی های کوچک و در لبه خارجی منیسک، نیاز به مداخله جراحی ندارند. تا زمانی که زانو علامت نداشته باشد و پایدار باشد، درمان غیر جراحی تنها چیزی است که نیاز دارید که عبارت است از :
 استراحت :باید از فعالیتی که موجب آسیب شده است، پرهیز کنید. پزشک شما ممکن است توصیه کند که از عصا استفاده کنید تا وزن خود را روی پای خود نگذارید.
 کمپرس یخ : از بسته های سرد به مدت  20 دقیقه ، چند بار در روز استفاده کنید. یخ را مستقیما بر روی پوست قرار ندهید.
 پانسمان فشاری برای جلوگیری از تورم بیشتر و خونریزی در مفصل از یک بانداژ الاستیک استفاده کنید.
 بالا نگه داشتن برای کاهش تورم، وقتی استراحت می کنید پای خود را بالاتر از قلب خود قرار دهید.
 داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی داروهایی مانند آسپرین و ایبوپروفن باعث کاهش درد و تورم می شوند.

درمان جراحی : اگر علائم شما با درمان غیر جراحی همچنان ادامه پیدا کند، جراح ارتوپد ممکن است عمل جراحی آرتروسکوپی را پیشنهاد کند.
آرتروسکوپی زانو یکی از معمول ترین روش های جراحی است. در آن، یک دوربین مینیاتوری از طریق یک برش کوچک (پورتال) وارد زانو می شود و از طریق آن جراح یک دید کلی از داخل زانو خواهد داشت سپس ابزارهای مینیاتوری جراحی را از طریق پورتال های دیگر به منظور برداشتن پارگی ها یا ترمیم پارگی وارد زانو خواهد کرد.

ترمیم منیسک: برخی از پارگی های منیسک را می توان با بخیه زدن قطعات پاره شده با هم ترمیم کرد. این که آیا پارگی  با موفقیت ترمیم خواهد شد، بستگی به نوع پارگی و همچنین وضعیت کلی منیسک آسیب دیده دارد. از آنجا که قطعات منیسک باید به هم ترمیم شوند، زمان بهبودی در روش ترمیم بسیار طولانی تر از برداشتن منیسک است.